Τι είναι ο επιλεκτικός μη-βερμπαλισμός;
Τι είναι ο επιλεκτικός μη-βερμπαλισμός; Η επιλεκτική μη-ομιλία εμφανίζεται συχνά στα προσχολικά χρόνια, αλλά είναι πιο αισθητή κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών καθώς οι περιοχές ανησυχίας αυξάνονται.
Αν το άγχος του παιδιού σας το εμποδίζει να μιλήσει
Μπορούμε όλοι να είμαστε ντροπαλοί σε ορισμένες περιπτώσεις. Δίνοντας προσοχή στο περιβάλλον μας, ειδικά σε περιβάλλοντα που προκαλούν άγχος, μας επιτρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να κατανοήσουμε τα αναμενόμενα πρότυπα συμπεριφοράς στο περιβάλλον και είναι ένα στάδιο προσαρμογής. Ωστόσο, το άγχος μπορεί μερικές φορές να αυξηθεί τόσο πολύ που αυτό το ευεργετικό αποτέλεσμα εξαφανίζεται και γίνεται απαγορευτικό. Ενα από τα πράγματα που μπορεί να εμποδίσει το άγχος στα παιδιά είναι η ομιλία. Ενώ το παιδί μπορεί να μιλήσει όταν αισθάνεται άνετα, δεν μιλάει όταν αυξάνεται το άγχος του. Εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για τουλάχιστον 1 μήνα και εμποδίζει την εκπαιδευτική επιτυχία του παιδιού, ορίζεται ως «επιλεκτική μη-ομιλία». Αιτίες επιλεκτικού μη-βερμπαλισμού και προτάσεις για οικογένειες… Η επιλεκτική μη-ομιλία εμφανίζεται συνήθως στα προσχολικά χρόνια, αλλά αναγνωρίζεται κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών, καθώς οι περιοχές άγχους αυξάνονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Είναι πιο συχνή στα κορίτσια.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν τον επιλεκτικό μη-βερμπαλισμό
Ο επιλεκτικός μη βερμπαλισμός δεν θεωρείται διαταραχή ομιλίας ή γλώσσας, αλλά μάλλον ένα είδος διαταραχής άγχους που προκαλείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες σε συνδυασμό με ένα ντροπαλό ταμπεραμέντο. Οι βιολογικές αιτίες της πάθησης αξιολογούνται και οι θεραπευτικές παρεμβάσεις σχεδιάζονται από αυτή την άποψη. Πολλά στοιχεία στη σχέση με το παιδί πρέπει να συμβάλλουν στη θεραπεία. Στην ομάδα θεραπείας όπου βρίσκονται στο κέντρο οι παιδοψυχίατροι, οι λογοθεραπευτές, οι δάσκαλοι, η σχολική μονάδα καθοδήγησης και η οικογένεια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.Τι είναι ο επιλεκτικός μη-βερμπαλισμός;
Πως μπορούν οι γονείς να στηρίξουν τα παιδιά τους; Πρώιμη παρουσίαση για θεραπεία:
Η έγκαιρη παρουσίαση είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία της επιλεκτικής μη ομιλίας. Αυτό οφείλεται στην αδυναμία του παιδιού να μιλήσει γίνεται πιο δυνατή και η θεραπεία γίνεται πιο δύσκολη. ΩΣ εκ τούτου, το πρώτο καθήκον της οικογένειας είναι να αναζητήσει θεραπεία το συντομότερο δυνατόν. Ενίσχυση της αίσθησης ασφάλειας του παιδιού: Δεδομένου ότι ο επιλεκτικός μη βερμπαλισμός συμβαίνει όταν τα παιδιά αισθάνονται άγχος, η κύρια προσπάθεια θα πρέπει να είναι η μείωση του άγχους και η ανάπτυξη μεθόδων αντιμετώπισης του άγχους. Το μέρος όπου τα παιδιά αισθάνονται πιο ασφαλή είναι συνήθως με τους γονείς τους. Είναι σημαντικό να διευρυνθεί και να ενισχυθεί αυτό το περιβάλλον εμπιστοσύνης. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν να υποστηριχθεί η αυτοπεποίθηση του παιδιού.
Βρείτε χρόνο για το παιδί σας, ακόμα κι αν είναι μικρό Περάστε χρόνο με το παιδί σας:
Η σημασία του να περνάτε χρόνο με το παιδί σας τονίζεται πάντα. Η έννοια του ποιοτικού χρόνου είναι μια έννοια που έχει προκύψει στις σημερινές μεταβαλλόμενες συνθήκες με την αύξηση του ωραρίου εργασίας των γονέων. Είναι σημαντικό να δημιουργήσετε χρονικά διαστήματα όπου μπορείτε να κατανοήσετε τις ανάγκες του παιδιού σας και η προσοχή σας κατευθύνεται μόνο σε αυτόν/αυτήν, προκειμένου να υποστηρίξετε την αίσθηση εμπιστοσύνης του παιδιού σας. Αν και αυτό το χρονικό διάστημα ποικίλλει ανάλογα με τις ατομικές περιστάσεις, μπορεί να προσφέρει σημαντικές βελτιώσεις όταν μπορεί να διαχωριστεί, ανεξάρτητα από το πόσο σύντομο είναι. Επιλέξτε δραστηριότητες που ενθαρρύνουν την ομιλία: Τα οικογενειακά παιχνίδια, η προετοιμασία των γευμάτων μαζί, η επίσκεψη σε μέρη, η εξερεύνηση νέων πραγμάτων είναι όλες οι κατάλληλες δραστηριότητες για το παιδί σας να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Το να παρακολουθείτε τηλεόραση ή να παίζετε παιχνίδια στον υπολογιστή μαζί δεν είναι τρόπος να ξοδεύετε χρόνο που υποστηρίζει την ομιλία του παιδιού σας. Είναι χρήσιμο να κάνετε οπτική επαφή όσο το δυνατόν περισσότερο και να επιστήσετε την προσοχή του σε θέματα που θα τον ενθαρρύνουν να μιλήσει. Επιτρέψτε την έκφραση των συναισθημάτων και δείξτε ότι μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε: Η ικανότητα του παιδιού σας να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματά του σχετίζεται με το να βλέπει ότι μπορείτε να αντιμετωπίσετε αυτά τα συναισθήματα. Γνωρίζοντας ότι ό,τι αισθάνεται είναι υποφερτό για εσάς, το παιδί σας είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσει τα δικά του συναισθήματα. Μην πείτε στο παιδί σας «είναι λάθος να το αισθάνεστε αυτό». Μπορεί να μην μοιράζεστε όλα τα συναισθήματα του παιδιού σας, αλλά είναι σημαντικό να του επιτρέψετε να υπάρχει. Κάντε τους διαχωρισμούς ευκολότερους: Υπενθυμίζοντας ο ένας στον άλλο ότι θα συναντηθείτε ξανά κατά τη διάρκεια των μικρών αποχαιρετισμών στο δρόμο για την εργασία ή το σχολείο κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι χρήσιμο για τη μείωση του άγχους διαχωρισμού. Ενας από τους ευκολότερους τρόπους για να το κάνετε αυτό είναι να πείτε ότι ανυπομονείτε για το τι θα κάνετε μαζί όταν συναντηθείτε ξανά. Για παράδειγμα, υπενθυμίζοντας στο παιδί σας ότι ανυπομονείτε να παίξετε παιχνίδια ή να χρωματίσετε μαζί το βράδυ παρέχει διαβεβαίωση για το παιδί σας. Επιπλέον, ένα ειδικό σημάδι κάνει το διαχωρισμό ευκολότερο, καθιστώντας το παιχνιδιάρικο. Μην πιέζετε, αγνοείτε ή κατηγορείτε το παιδί: ΑΥΤΕΣ οι συμπεριφορές αυξάνουν το άγχος του παιδιού και κάνουν την κατάσταση πιο δύσκολη. ΩΣ αποτέλεσμα, ο επιλεκτικός μη- βερμπαλισμός είναι μια διαδικασία μάθησης. Σε αυτή την περίοδο, η οποία μπορεί να είναι δύσκολη για τους γονείς, η έγκαιρη βοήθεια και η διατήρηση της συνεργασίας στη διαδικασία θεραπείας θα έχει ως αποτέλεσμα τόσο το παιδί όσο και η οικογένεια να ξεπεράσουν τα προβλήματα με τη μικρότερη δυσκολία.
